Het meest geliefde spel ter wereld is….:

Het meest ‘geliefde’ spel in de wereld is niet voetbal.
Ook niet tennis, rugby, handbal of welke sport dan ook.

Nee het is het spel van oordelen.
Dat gebeurt zonder nadenken, vol automatisch.

Het lijkt ‘volwassen’ te zijn om overal en altijd een mening klaar te hebben.

Overal iets van te vinden.
Alles wat ik zie betekenis te geven.

Wat gebeurt er werkelijk als ik iets of iemand beoordeel?
Ik scheid me denkbeeldig af van wat ik waarneem.

Oordelen bevorderen het zien van verschillen.
Oordelen benadrukken dat jij en ik verschillend zijn.

Oordelen koesteren wil zeggen interpretaties voor waar aannemen.

Interpretaties zijn aannames.
Aannames zijn niet waar.
Zodoende verkies ik illusies boven waarheid.
Illusies zijn leugens.
En zodoende verlies ik de waarheid letterlijk uit het oog.

Het blijven oordelen zorgt voor verdeeldheid tussen mensen.

Ik ervaar dan niet meer de feitelijke eenheid die er altijd was, is en zal zijn.

Alleen mijn gewaarzijn van deze eenheid is tijdelijk verduisterd door het oordelen.

Eenheid is liefde.
Liefde is eenheid.

Dit blijven de eenvoudige feiten.
Slechts verhuld door het constante oordelen.

En waar is vrede nu gebleven?

En vrijheid?

Vertrouwen?
Vreugde?
Verbinding?

Is dit de kostprijs die ik betaal om de voorkeur te blijven geven aan het oordelen?

Te kiezen voor mijn gelijk?
Dat mijn interpretaties ‘waar’ zijn?

Wat als ik werkelijk inzag hoe hoog de prijs is die ik betaal?

Wil ik dit nog?

En ja, ik mag oordelen en overal iets van vinden.
En het hoeft niet…..

Laat ik me herinneren dat ik altijd een keuze heb.

Wat als ik een tijdje wegblijf van het oordelen?
Open minded blijf voor wat zich aan mij toont?
Het geen betekenis geef?
Niet ‘ins blaue hinein’ interpreteer?

Hoe voelt het dan in mij?
Niet omdat het moet, maar puur om een andere ervaring op te doen.
Wetend dat ik altijd een keuze heb.

Hmmm, wat heb ik te verliezen als ik dit uitprobeer?

Een cursus in wonderen zegt het zo:

‘Oordeel en liefde zijn tegendelen.
Van het ene komt alle leed van de wereld.
Maar van het andere komt de vrede van God Zelf.’

En:

‘Je hebt geen idee van de geweldige bevrijding en de diepe vrede die ontstaan wanneer jij jezelf en je broeders totaal zonder oordeel tegemoet treedt.’

Tot slot:

‘Zullen we dit scherpgekante kinderspeelgoed niet eens afdanken?’

Waarom is dit ‘scherpgekant’?

Omdat elk oordeel alleen iets zegt over mij.

En meestal zijn het geen positieve oordelen die ik vel.
Dus doe ik mezelf voortdurend pijn.

Ik heb het alleen niet altijd in de gaten.
Ik dacht dat het oordeel over jou zou gaan.
En ik zo buiten de effecten van het oordelen blijf.

En toch, ‘geweldige bevrijding en diepe vrede’ zijn kennelijk het resultaat als ik het oordelen achterwege laat.

Vrijheid en vrede: is dit niet wat ik werkelijk verlang?

En jij?

– Peter Winteraeken

Foto: FrankWinkler op Pixabay

#Eencursusinwonderen#innerlijkevrede#vrijheid#vreugde#liefde