De heilige – helende – ontmoeting:

‘Telkens wanneer jij iemand ontmoet, bedenk dan dat het een heilige (helende) ontmoeting is.

Zoals je hem ziet, zie jij jezelf.

Zoals je hem behandelt, behandel jij jezelf.

Zoals je over hem denkt, denk jij over jezelf.’

– Een cursus in wonderen.

Wat als we deze drie zinnen terdege zouden begrijpen?

Dat alles, echt alles, wat we in anderen zien alleen iets zegt over onszelf?

Hoe voel ik me als ik liefdeloos over jou blijf denken, liefdeloos jou blijf bezien en liefdeloos jou blijf behandelen?

Als blijkt dat dit alleen maar iets zegt over hoe ik met mezelf omga?

Als we blijven doorgaan op de oude manier van met elkaar omgaan, krijgen we meer van hetzelfde. Hierin is geen oplossing te vinden, alleen een herhaling van pijnlijke zetten. We scheiden ons denkbeeldig van elkaar af. 

Maar wat als blijkt dat we onlosmakelijk één zijn met elkaar? 

Dat we alleen maar afgescheiden lijken van elkaar.

Omdat de focus van onze waarneming op vorm ligt en niet op inhoud.

Niet op onze gedeelde essentie.

Dan word ik waakzamer ten opzichte van de gedachten die ik denk. 

Want het denken bepaalt de waarneming en niet andersom.

Dan neem ik verantwoordelijkheid op het niveau van het denken.

En besluit ik om mezelf geen pijn meer te doen door te haten. 

Want ook al lijkt de haat zich op jou te richten, ik weet nu dat het alleen iets zegt over mij. 

Wat als ik start met leren opnieuw liefdevol te denken?

Zo leer ik weer wat houden van is.

Want als ik liefdevol over jouw denk, denk ik liefdevol over mezelf.

Als ik jou liefdevol behandel, behandel ik mezelf liefdevol.

En als ik jou liefdevol bezie, zie ik mezelf liefdevol.

Zo vind ik mezelf weer terug in mijn en ieders ware identiteit dat we liefde zijn.

Hieruit blijkt dat Een cursus in wonderen een écht relatieboek is.

Een werkboek voor toepassing in de praktijk van alledag, binnen de relaties van ons leven.

We staan voortdurend met alles en iedereen in relatie.

Waardoor we bij elke ontmoeting, zowel fysiek alsook in gedachten, onze waarnemingsfouten leren herkennen. En zo het besluit kunnen nemen deze op te geven. 

Een cursus in wonderen vervolgt deze inzichten met:

‘Waarneming is een spiegel, en geen feit.’

Wat als blijkt dat we altijd in de spiegel van onszelf kijken?

Wat wil ik daarin zien?

De keuze is zoals altijd aan mij.

Ps, en bevalt het niet wat ik zie in de spiegel?

Dan stop ik met de spiegel te poetsen.

Verander liever van gedachten. 

En merk dan de nieuwe geheelde waarneming op. 

Door de weerspiegeling ervan in alles en iedereen te zien. 

‘Telkens wanneer jij iemand ontmoet, bedenk dan dat het een heilige (helende) ontmoeting is. 

Zoals je hem ziet, zie jij jezelf. 

Zoals je hem behandelt, behandel jij jezelf. 

Zoals je over hem denkt, denk jij over jezelf.’

Uit: Een cursus in wonderen.

Nogmaals, je zou niets en niemand kwaad of pijn willen doen als je wist dat je alleen maar in relatie staat tot jezelf.

Ook de relatie die je hebt met geld en goed, de planten- en het dierenrijk en alle andere vormen die je ziet.

Je staat in relatie tot alles, 

omdat je alles bént!

  • Peter Winteraeken 

Foto: Geralt op Pixabay

#Eencursusinwonderen #relaties #spiegelen #projectie #onvoorwaardelijkeliefde